Rehberlik SSS
TAD Anaokulu | Anaokulu Franchise
Parmak emmesi kaç yaşına kadar normal kabul edilir?
Parmak emme davranışı özellikle 0-3 yaş arasında gelişimin doğal bir parçasıdır. Bebekler için rahatlatıcı bir etki yaratır. Ancak 4 yaşından sonra devam etmesi durumunda, duygusal bir ihtiyaçtan kaynaklanabileceği için dikkatle gözlemlenmelidir. 5 yaşına kadar bu davranış büyük ölçüde azalıyorsa endişe verici değildir; ancak devam ederse profesyonel bir değerlendirme önerilir.
Okula gelirken ağlıyor, bizden ayrılmak istemiyor. Aşırı kaygılı görünüyor, nasıl rahatlatabilirim?
Bu durum ayrılma kaygısı olarak adlandırılır ve okul öncesi dönemde sıkça görülür. Öncelikle onun duygularını anlamaya çalışın, kaygısını küçümsemeyin ama dramatize de etmeyin. Vedalaşmaları kısa ve net tutun, ayrılırken “Ben gideceğim ama seni almaya mutlaka geleceğim” gibi güven verici cümleler kullanın. Öğretmeniyle iş birliği içinde olarak okula uyum sürecini destekleyebiliriz. Süreç zamanla hafifler, sabırlı olmak önemlidir.
Hayır dediğimizde hemen ağlamaya başlıyor. Nasıl sınır koyabilirim?
Bu yaşta çocuklar sınırları test etmeye başlar. Ağlama, duygularını ifade etme biçimlerinden biridir. Önemli olan, kararlı ama sevgi dolu bir şekilde sınırlarınızı net biçimde koymanızdır. “Hayır, şu anda çizgi film izleyemeyiz, ama birlikte kitap okuyabiliriz” gibi alternatif sunarak yönlendirme yapabilirsiniz. Tutarlılık ve sakinlik, davranışın değişmesinde anahtar rol oynar.
Evde kurallara uymuyor ama okulda çok uyumlu. Bu ne anlama geliyor?
Bu, çocuğun okulda kuralları öğrenip uygulayabildiğini; yani gelişimsel olarak bu becerilere sahip olduğunu gösterir. Evde ise kendini daha rahat ve özgür hissettiği için sınırları zorlayabilir. Bu durum, sağlıksız değil aksine duygusal güven ortamının bir göstergesi de olabilir. Evde de tutarlı, açık ve uygulanabilir kurallar koymak, okul ile ev ortamını dengelemek açısından faydalı olur.
Karanlıktan, yalnız kalmaktan korkuyor. Bu yaşta normal mi?
Evet, okul öncesi dönemde karanlık, canavarlar, yalnızlık gibi korkular oldukça yaygındır. Bu yaşlarda hayal gücü geliştiği için gerçek ile hayali ayırt etmek zorlaşabilir. Onu yargılamadan dinleyin, korkularını küçümsemeyin. Gece lambası kullanmak, yatmadan önce birlikte sakin bir etkinlik yapmak (hikâye, müzik vb.) çocuğu rahatlatabilir. Korkular zamanla azalacaktır.
Çocuğum çok çekingen, sosyal ortamlardan uzak duruyor. Nasıl destek olabilirim?
Çekingenlik bir kişilik özelliği olabilir; bu mutlaka bir sorun anlamına gelmez. Çocuğunuza sosyal ortamlara alışması için zaman tanıyın, onu zorlamadan teşvik edin. Grup etkinliklerine küçük adımlarla katılmasını sağlayın. Başkalarıyla olumlu deneyimler yaşadıkça daha güvenli hissedecektir. En önemlisi, onun olduğu gibi kabul edildiğini hissetmesi, özgüveninin gelişmesine yardımcı olur.